- uwieńczony
- [увєньчони]
adjувінчаний
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
uwieńczony
Look at other dictionaries:
uwieńczyć — dk VIb, uwieńczyćczę, uwieńczyćczysz, uwieńcz, uwieńczyćczył, uwieńczyćczony 1. «ozdobić wieńcem, kwiatami» Stół uwieńczony kwiatami. Posąg uwieńczony girlandą. 2. książk. «zakończyć pomyślnie, ukoronować» Długotrwały wysiłek uwieńczyło… … Słownik języka polskiego
Бодуэн де Куртенэ Янина Ромуальдовна (Baudouin de Courtenay) — Бодуэн де Куртенэ (Baudouin de Courtenay), Янина Ромуальдовна, рожденная Багницкая (Bagnicka) польско русская писательница. Родилась в 1863 г., кончила Бестужевские курсы в Петербурге. Первый ее роман ( Spadkobierka Tarnogrodu , изданный в… … Биографический словарь
Яницкий Климент — польский поэт гуманист. Род. в 1516 г. в Великой Польше. Сын бедного крестьянина, Я. принужден был бороться всю жизнь с нуждой и много выстрадал; однако, ему удалось изучить основательно классические языки. Преобладающая нота в стихотворениях Я.… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
powodzenie — n I 1. rzecz. od powodzić. 2. «pomyślny obrót rzeczy, szczęście, sukces, pożądany wynik» Niespodziewane, szalone, wielkie, zasłużone powodzenie. Powodzenie wyprawy. Powodzenie w handlu, w interesach, w nauce, w polowaniu, w zawodzie. Trud,… … Słownik języka polskiego
